Om de milieurisico’s van antifoulingverven te beoordelen wordt een Europees rekenmodel gebruikt. Dat model maakt gebruik van de afgiftesnelheid van werkzame stoffen uit de verven. Zweedse onderzoekers presenteren een methode om deze snelheden te meten voor metalen als koper en zink. Bij gebruik van deze nieuwe meetmethode zouden acht onderzochte antifoulingverven voor pleziervaart niet tot de Zweedse markt worden toegelaten.
De auteurs richten zich op Europese rekenmodellen voor de goedkeuring en toelating van verven op pleziervaart in zoute wateren. Zie hiervoor de ECHA pagina met emissiescenario's, bij 'PT21 - Antifouling products'. Met de door hen ontwikkelde en gevalideerde XRF-methode hebben ze 'in het veld' afgiftesnelheden (release rates) van metalen uit verven gemeten. Deze snelheden zijn vervolgens in de Europese rekenmodellen ingevoerd.
De huidige beoordelingsmethode gebruikt afgiftesnelheden die met een rekenmodel zijn geschat of in laboratoriumproeven zijn gemeten. De onderzoekers concluderen dat de XRF-methode hogere afgiftesnelheden meet dan de methoden in de Europese methodiek. Die methoden leiden tot onderschatting van de milieuconcentraties, zo stellen zij.
Met de afgiftesnelheden uit de XRF-methode zouden acht onderzochte verven voor pleziervaartuigen niet tot de Zweedse markt worden toegelaten in de Baltische Zee, overgangsgebied tussen Baltische Zee en Noordzee en de Middellandse Zee vanwege risico's voor het aquatisch milieu. Het is nog onbekend of dit onderzoek gevolgen zal hebben voor de Europese beoordelingsmethoden.
Het Open Access artikel is hier te vinden:
Ytreberg E, Lagerström M, Nöu S, Wiklund A-K E. Environmental risk assessment of using antifouling paints on pleasure crafts in European Union waters. Journal of Environmental Management 2021: 281: 111846 en ook te downloaden via Research Gate.